ile grozi za posiadanie narkotyków

Jakie kary grożą za posiadanie narkotyków. Problematyka narkotyków jest jednym z kluczowych wyzwań dla wielu państw na świecie, w tym również Polski. Posiadanie narkotyków, niezależnie od ich ilości czy rodzaju, wiąże się z konsekwencjami prawnymi, które zostały określone w Ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. Inną istotną kwestią jest to, jaka kara grozi za posiadanie narkotyków. Jest nią pozbawienie wolności do lat 3, choć przy uwzględnieniu stosownych przepisów kodeksu karnego, sprzyjających okolicznościach faktycznych sprawy i sprawnym działaniu adwokata , o ile sprawa nie będzie się kwalifikowała do walki o uniewinnienie, może Przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest występkiem, zagrożonym karą pozbawienia wolności do lat 3. Typ uprzywilejowany z art. 62 ust. 3 zagrożony jest alternatywnie karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Czytaj: Jaka kara grozi za posiadanie narkotyków. Uczestnictwo, wprowadzenie do obrotu oraz sprzedaż narkotyków – art. 56 ustawy przeciwdziałaniu narkomanii. Art. 56 ustawy przeciwdziałaniu narkomanii. 1. Kto, wbrew przepisom art 33–35, art. 37 wewnątrzwspólnotowy przywóz, wywóz, dostawa i nabywanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, art. 40 obrót hurtowy Policja zatrzymała znanego rapera za posiadanie niewielkiej ilości marihuany. Za taki czyn grozi grzywna, ograniczenie wolności lub kara pozbawienia wolności do roku - choć tego typu sprawy często umarza się od razu. Tymczasem ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii wymaga poprawy - w tym zdefiniowania pojęć "znaczna" i "niewielka" ilość narkotyku. negara bagian amerika serikat sebelah barat tts. Materiał Partnera W świetle polskiego prawa odpowiedzialności karnej nie podlegają czynności polegające na zażywaniu narkotyków, natomiast za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do nawet 10 lat, w zależności od ilości posiadanej substancji psychoaktywnej. Odpowiedzialności karnej w sprawach narkotykowych podlegają osoby, które ukończyły 17 rok życia. W przypadkach młodszych oskarżonych postępowania prowadzone są w sądach rodzinnych. Przepisy karne Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Zgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale 7. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 Nr 179 poz. 1485) zabronione jest wytwarzanie, przetwarzanie i przerabianie środków odurzających, substancji psychotropowych, słomy makowej oraz nowych substancji psychoaktywnych (tzw. dopalaczy); wyrabianie, posiadanie, przechowywanie, zbywanie i nabywanie przyrządów służących ww. czynnościom; dokonywanie przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i dostaw środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej; wprowadzanie ich do obrotu lub uczestniczenie w takim obrocie; udzielanie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych innym osobom lub nakłanianie do ich zażywania; udzielanie lub nakłanianie do ich użycia w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych; posiadanie nowych substancji psychoaktywnych; uprawa maku, konopi i krzewu koki. Za popełnienie każdego z ww. czynów sprawcy grozi ukaranie grzywną lub ograniczeniem wolności w wymiarze określonym przepisami ustawy. Kary za posiadanie narkotyków Zgodnie z art. 62. 1. ustawy za posiadanie narkotyków lub dopalaczy grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. W kolejnych punktach tego artykułu ustawodawca przewiduje karę pozbawienia wolności do 10 lat w przypadku posiadania znacznych ilości środków odurzających, ale też łagodniejsze kary – grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku, w przypadkach mniejszej wagi. Art. 62a. dopuszcza ponadto umorzenie postępowania przed wszczęciem śledztwa lub dochodzenia, jeśli przedmiotem czynu są środki odurzające lub substancje psychotropowe w nieznacznej ilości i przeznaczone na własny użytek. Krótkiego komentarza udzieliła nam rozmówczyni z chorzowskiej Kancelarii Adwokackiej Magdalena Musiał. W przepisach brak jednoznacznej interpretacji pojęć znacznej i nieznacznej ilości substancji psychotropowych i środków odurzających, dlatego możemy dostrzec duże rozbieżności w orzecznictwie sądów w sprawach narkotykowych w różnych rejonach kraju. Niejasne kryteria klasyfikacji czynu sprawiają, że wyroki w sprawach o posiadanie narkotyków i dopalaczy bywają zaskakująco wysokie. Dlatego tak ważne jest, by osoba podejrzana lub oskarżona o posiadanie narkotyków jak najszybciej zwróciła się po pomoc adwokata i zażądała jego obecności podczas przesłuchania. W roku 2018 zarzut posiadania narkotyków w województwie śląskim usłyszało 2537 osób. Wg danych Ministerstwa Sprawiedliwości w tym samym roku z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w całej Polsce skazano 18103 osoby, co stanowi aż 6,5% wszystkich skazanych. Na karę pozbawienia wolności skazano 6558 osób, z czego 3536 otrzymało karę w zawieszeniu. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Przeczytaj także Wystrój wnętrz Jak wybrać wygodne łóżko do sypialni? Dorosły człowiek przesypia aż 1/3 część swojego życia. Warto zadbać więc o to, by był to efektywny wypoczynek. Aby się wyspać, oprócz spokoju i niczym niezmąconej ciszy, potrzebujemy przede wszystkim... Ogród Czy warto kupować nasiona na taśmie? Wiosna to czas, kiedy właściciele ogródków planują w nich prace. dobierają rodzaj roślin, które zasieją. Producenci nasion oferują szeroki ich wybór – od tradycyjnych i dobrze znanych warzyw,... Praca i edukacja Czym jest dyskalkulia? Dyskalkulia jest często nazywana zwykłymi trudnościami z matematyką i arytmetyką. Okazuje się jednak, że nie są to zwykłe problemy z liczeniem, czy tabliczką mnożenia. To również trudności z... Podróże Cechy dobrej kwatery w górach Wybierasz się na urlop w góry? Świetna decyzja! Szczególnie w Polsce wybór urokliwych miejsc jest bardzo duży. Oprócz atrakcji związanych z samym pobytem w górach, warto zadbać o odpowiednie... Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Wskazuje się, że użyty w przepisie art. 62 czasownik „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX). W uchwale z dnia sygn. I KZP 24/10, Sąd Najwyższy uznał, że „posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dn. 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia”. Sąd Najwyższy stanowczo odrzucił pojawiające się twierdzenia, jakoby na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii samo zażywanie nie było zabronione. SN uznał, że taki zakaz wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizykalnego władania narkotykiem. Wobec powyższego podkreśla się, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Posiadaniem w rozumieniu ww. przepisu będzie zarówno posiadanie narkotyków przy sobie lub w miejscu zamieszkania, lub też w innym miejscu, bez względu na ich następcze przeznaczenie, jak i chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Jako przykład można tutaj wskazać na wymienianie się „skrętem” marihuany (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX). Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie. W orzecznictwie podkreśla się, że „karalne jest każde władanie narkotykami, bez względu na cel, dla jakiego miałby być on przeznaczony, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia” (zob. postanowienie SN z dnia sygn. III KK 423/12). Co ciekawe, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 (wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13). Jak wynika z przytoczonego wyroku, posiadanie nie może być zatem utożsamiane z biernością, znoszeniem danego stanu rzeczy. Narkotyki Polskie Prawo – co grozi za ich posiadanie? Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków różni się w zależności kwalifikacji czynu. Narkotyki- Typ podstawowy Jak wynika z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Takie ukształtowanie przepisu pozwala na zastosowanie art. 37a Kodeksu karnego (dalej: który wprowadza alternatywne zagrożenia karą ograniczenia wolności oraz grzywny. Ponadto, w analizowanym przypadku, w razie zastosowania przez sąd nadzwyczajnego złagodzenia kary będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Narkotyki- Typ uprzywilejowany (przypadek mniejszej wagi) Według przepisu art. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Z kolei nadzwyczajne złagodzenie kary w tym przypadku oznacza odstąpienie od wymierzenia kary (art. 60 §7 Wypadek mniejszej wagi odnosi się jedynie do typu podstawowego przestępstwa, opisanego w art. 62 ust. 1 Przepis ten wprowadza autonomiczną przesłankę modyfikującą ustawowe zagrożenie karą. Przy ocenie, czy w danym przypadku będziemy mówić o „wypadku mniejszej wagi”, będziemy brać pod uwagę takie elementy, jak ilość i rodzaj środka bądź substancji, cel, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Ponadto należy mieć na uwadze, że poszczególne rodzaje środków i substancji cechują się drastycznie różnym stopniem negatywnego oddziaływania na organizm (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Jak wynika z orzecznictwa, „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego” (wyrok SA we Wrocławiu z dnia sygn. II AKa 341/05). Narkotyki – Typ kwalifikowany Zgodnie z art. 62 ust. 2 jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 powyżej (posiadanie narkotyków), jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W tym przypadku nadzwyczajne złagodzenie kary może polegać na wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 Według orzecznictwa, organ orzekający, który ustala wskazane w przepisie znamię „znacznej ilości” ww. substancji, powinien wziąć pod uwagę zarówno kryterium ilościowe, jak i jakościowe. Ponadto, istotny jest także cel, w jakim sprawca posiadała ww. narkotyki (zob. wyrok SN z dnia sygn. III KK 73/17). Przykładowo, SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości” (wyrok SA w Lublinie z dnia sygn. II AKa 279/16). Również SA w Warszawie wypowiedział się co do znamienia posiadania „znacznej ilości” narkotyków: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna” (wyrok SA w Warszawie z dnia sygn. II AKa 90/17). Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Precyzując wysokość kar wskazanych w art. 62 należy wyjaśnić, iż Kodeks karny stanowi, że grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może być niższa od 10 zł, ani też przekraczać 2000 zł (art. 33 §1 i §3 Z kolei kara ograniczenia wolności, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata i wymierza się ją w miesiącach i latach (art. 34 §1 Kara ograniczenia wolności polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 Posiadanie narkotyków – nawiązka i przepadek Oprócz wskazanej powyżej odpowiedzialności, w przypadku popełnienia omawianego przestępstwa, jest także możliwe orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 W razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, a możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa Możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa umożliwia przepis art. 62a Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Takie umorzenie jest możliwe, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Kiedy dozwolone jest posiadanie narkotyków w Polsce? Posiadanie narkotyków, tj. środków odurzających czy też substancji psychotropowych, jest w Polsce dozwolone, ale wyłącznie w ściśle określonych przez przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach. Ustawa ta określa, jakie podmioty i po spełnieniu jakich wymogów mogą posiadać ww. środki i substancje. Zgodnie z art. 33 środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań (ust. 1). Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f (ust. 2). Legalne posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych oraz prekursorów kategorii 1 dopuszczalne jest – zgodnie z art. 34 – wyłącznie przez przedsiębiorców, jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne uprawnione na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005 (ust. 1). Z kolei posiadane bez uprawnienia wymienione środki, substancje lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1 podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym (ust. 2). Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez inne podmioty jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 preparaty zawierające środki odurzające grup I-N, II-N, III-N i IV-N lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, może posiadać, w celach medycznych oraz do badań klinicznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zakład opieki zdrowotnej niemający apteki szpitalnej lub działu farmacji szpitalnej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz dentysta lub lekarz weterynarii, prowadzący praktykę lekarską, a także inny podmiot, którego działalność wymaga posiadania i stosowania tych preparatów (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Adwokat Sprawy Karne Zachęcam do nawiązania bezpośredniego kontaktu w dowolnie wybranej formie (kontakt bezpośredni w kancelarii na terenie Warszawy, kontakt telefoniczny, kontakt e-milowy etc.) Adwokat Małgorzata Durlej-Piotrowska – profesjonalny pełnomocnik procesowy, który świadczy kompleksowe usługi prawne związane z reprezentacją Klientów w sprawach karnych na terenie Warszawy, w szczególności dotyczy to spraw związanych z posiadaniem narkotyków. Jaka kara grozi za posiadanie narkotyków? W Polsce, posiadanie narkotyków, bez względu na rodzaj, ilość czy przeznaczenie, jest nielegalne i podlega karze. Aktualny stan rzeczy reguluje Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 roku, z późniejszymi zmianami. KARA Każdemu, kto jest w posiadaniu substancji odurzających lub psychotropowych grozi kara pozbawienia wolności do lat trzech. Należy jednak przyjąć pewne rozróżnienie. Co prawda w ustawie nie ma konkretnie określonych ram, co do ilości narkotyków, za którą grożą konkretne sankcje, jednak przyjęto pewne ramy. ZNACZNA ILOŚĆ Przy znacznej ilości narkotyków, posiadaczowi grozi od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Czym jest zatem znaczna ilość substancji odurzających czy psychotropowych? Pomimo braku konkretnych wskazań w ustawie, sądy przyjmują, że jest to ilość mogąca odurzyć kilkadziesiąt osób. Zgoła odmienne stanowisko przyjmują sądy apelacyjne. Według ich orzecznictwa, znaczną ilość stanowią ilości hurtowe, mogące odurzyć kilkaset, a nawet kilka tysięcy ludzi. NA WŁASNY UŻYTEK Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 r. zawiera wiele niedopowiedzeń, pozostawiając interpretację sądom. W ustawie nie znajdziemy określenia ilości podlegającej określeniu „ na własny użytek”. To też taki fakt nie może stanowić okoliczności łagodzącej przy orzekaniu. Istotnym jest jednak fakt, że ustawa przewiduje kary za posiadanie małej ilości narkotyków. Oczywiście ustalenie, czy osoba zatrzymana była w posiadaniu małej lub znacznej ilości środków odurzających, zależy od sądu. Niemniej jednak przyjmuje się, że w sytuacji posiadania nieznacznej ilości narkotyków, posiadaczowi grozi grzywna, ograniczenie wolności oraz pozbawienie wolności do lat trzech. O zastosowaniu łagodnej kwalifikacji czynu wobec posiadającego narkotyki sąd ocenia społeczną szkodliwość czynu oraz ilość i rodzaj posiadanego środka odurzającego. Następnie ocenie sądu podlega sama osoba sprawcy przestępstwa. Sąd bierze pod uwagę jak osoba weszła w posiadanie substancji, jej sytuację życiową oraz karalność. ODSTĄPIENIE OD ŚCIGANIA W 2011 roku do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 r. został dodany zapis o możliwości odstąpienia od ścigania osoby zatrzymanej za posiadanie narkotyków. Postępowanie wobec zatrzymanego można umożyć, przez wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Umorzenie możliwe jest w sytuacji, gdy sprawca przestępstwa posiadał nieznaczną ilość substancji. Do umorzenia może dojść także gdy posiadał ją na własny użytek. Kara wobec zatrzymanego byłaby bezcelowa z uwagi na okoliczności i małą szkodliwość czynu. Powyższe warunki muszą zostać spełnione jednocześnie. W świetle przytaczanej ustawy, istotnym jest fakt, że osoby będące pod wpływem środków odurzających nie podlegają karze za sam fakt bycia „pod wpływem”. Marta Misiaszek W ustawie o przeciwdziałaniu narkomani nie pojawia się pojęcie „narkotyk”. W przepisach prawnych używane jest pojęcie substancja psychotropowa albo środek odurzający. Czym się one różnią, co konkretnie określają? Oznaczają one środki, które wpływają na odśrodkowy układ nerwowy człowieka przez bezpośredni wpływ na mózg. Efektem tego mogą być czasowe zmiany postrzegania, nastroju, zachowania czy świadomości i są substancjami pochodzenia naturalnego lub powstałego w procesie syntezy chemicznej. Według wspomnianej ustawy w szereg substancji psychotropowych zalicza: amfetaminę. Zaś środkami odurzającymi są: marihuana, kokaina, opium, heroina, morfina. W myśl ustawy osoba, która posiada środki odurzające bądź substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności na czas od 3 lat. Jeśli zaś osoba posiada przy sobie znaczne ilości zabronionych substancji podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeśli ktoś ma nieznaczne ilości tych substancji, to sąd może na niego nałożyć grzywnę, ograniczyć wolność lub pozbawić wolności do roku. Posiadanie narkotyków - czy zawsze jest karalne? Co to jest warunkowe umorzenie postępowania? Jednak nie każdy przy kim znalezione zostaną narkotyki musi zostać ukarana, można wnioskować o warunkowe umorzenie postępowania. Jeśli jest to przypadek jednorazowy, możliwe jest przyznanie się do winy i dobrowolne poddanie się karze. Ponadto trzeba wykazać, że szkodliwość społeczna czynu jest niska. Jak ma wyglądać wniosek o warunkowe umorzenie postępowania? Musi w nim zostać wykazane, że: okoliczności postępowania nie budzą wątpliwości, czyli że dana osoba posiadała narkotyki i się do tego przyznała oraz chce dobrowolnie poddać się karze; że wcześniej dana osoba nie była karana i że w przyszłości będzie przestrzegać prawa i nie popełni żadnego przestępstwa. ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail Zobacz: Jak poznać, że dziecko brało NARKOTYKI? Z biegiem lat zaczęto dostrzegać właściwości lecznicze oraz terapeutyczne konopi indyjskich, a w wielu krajach europejskich posiadanie i sprzedaż marihuany jest legalna. W Polsce posiadanie nawet niewielkiej ilości narkotyków, w tym oczywiście marihuany jest nadal karane. Zatem powstaje pytanie jaka kara grozi za posiadanie marihuany? Przestępstwa narkotykowe a kara za posiadanie marihuany Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje kary za posiadanie narkotyków i substancji odurzających, wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu oraz udzielanie ich osobom trzecim. Kara uzależniona jest przede wszystkim od ilości posiadanej substancji – oczywiście im większa ilość tym kara jest wyższa. Karą za samo posiadanie marihuany jest pozbawienie wolności nawet do lat trzech, a przy znacznej jej ilości grozi kara nawet do lat dziesięciu. Natomiast udzielanie marihuany innej osobie zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności, a udzielanie jej małoletniemu jest zbrodnią, zagrożoną karą od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Pojęcie „znacznej ilości środków odurzających” nie zostało sprecyzowane przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii, a w orzecznictwie można znaleźć różne poglądy na ten temat. Jednak sąd wyrokując w zakresie wymiaru kary bierze pod uwagę rodzaj posiadanych narkotyków (tzw. „miękkich” lub „twardych”), ich wagę oraz przeznaczenie – na własny użytek albo w celu dalszej sprzedaży. Znacznie mniej korzystna będzie sytuacja sprawcy, kiedy zostanie schwytany „na gorącym uczynku” z podzielonym suszem konopnym na kilka porcji w torebkach strunowych niż w jednym opakowaniu. Jaka kara grozi za posiadanie marihuany w przypadku mniejszej wagi? Posiadanie nieznacznej ilości narkotyków może być uznane za przypadek mniejszej wagi. Wówczas sąd może orzec wobec sprawcy karę łagodniejszą. Są to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii daje możliwość starania się o umorzenie postępowania zgodnie z art. 62a ustawy. Jeżeli sprawca posiada narkotyki na własny użytek w ilości nieznacznej, to można umorzyć postępowanie również przed jego wszczęciem. Warunkami są niecelowość ukarania sprawcy ze względu na okoliczności popełnienia czynu oraz stopień jego społecznej szkodliwości. Decyzja o umorzeniu postępowania ma charakter ocenny i zależy od prokuratora nadzorującego postępowanie. W postępowaniu sądowym natomiast od decyzji sądu. W toku postępowania przygotowawczego sprawcy może zostać zaproponowane dobrowolne poddanie się karze. Zanim jednak sprawca zdecyduje się do przyznania do winy, korzystniej dla niego będzie skorzystanie najpierw z pomocy obrońcy. Jesteś sprawcą przestępstwa narkotykowego i zastanawiasz się jaka kara grozi za posiadanie marihuany? Skontaktuj się z Kancelarią. Czytaj także:

ile grozi za posiadanie narkotyków